In veel regio’s in België en Nederland komen zettingsproblemen steeds vaker voor bij gebouwen met ondiepe funderingen. Hoewel traditionele oplossingen doeltreffend zijn, kunnen ze in bepaalde omstandigheden duur en behoorlijk invasief zijn. URETEK staat bekend om haar jarenlange ervaring met een methode waarbij expansiehars specifiek onder verzakte funderingen wordt geïnjecteerd. Deze minimaal invasieve techniek maakt niet alleen stabilisatie mogelijk, maar vaak ook het partiële terugliften.
Omdat deze methode minder is onderzocht dan conventionele methoden, werd een testserie uitgevoerd op de Buildwise testsite in Limelette. De bodem bestaat uit kalkhoudende leem met een kleigehalte van 14% en een sondeerweerstand (CPT) tussen 1,0 – 2,5 MPa. Er werden vier alleenstaande funderingszolen (funderingsblokken) (basisoppervlak 0,5 × 0,5 m; aanzetdiepte 0,8 m) geïnstalleerd. Onder drie funderingen werd geïnjecteerd met een expansiehars. De vierde funderingsblok diende als referentie zonder injecties.
De afstand tussen de funderingsblokken bedroeg minimaal 3 m om interacties tussen de injecties te vermijden. De proeven werden uitgevoerd volgens NBN EN ISO 22477-1 (2019). De belasting werd aangebracht op het midden van elke fundering met behulp van een hydraulische vijzel. De aangebrachte kracht werd gemeten door een geijkte dynamometer, terwijl vier verplaatsingsopnemers de verticale verplaatsing van de funderingsblok maten.
De resultaten tonen aan dat, bijvoorbeeld, met een spanning van 400 kN/m² (last 100 kN), de zettingen kunnen worden verminderd van ongeveer 20 mm tot ongeveer 5-6 mm. Of omgekeerd, dat bij een toelaatbare zetting van bijv. 10 mm, de maximale spanning kan worden verhoogd van ca. 280 kN/m² naar ca. 600 kN/m². De belastingproeven tonen aan dat de weerstand van een ondergrond met lage conusweerstanden aanzienlijk kan worden verhoogd door middel van expansiehars injecties.